Afgelopen week waren we op bezoek bij Architectenbureau Brinkman om hun bijzondere kantoor in het oude centrum van Delft te bekijken. Vanaf de straatkant is het pand onopvallend, maar als architect Marinus Brinkman vertelt over de renovatie van dit pand gaat er een wereld voor je open. Wát een werk en liefde zit er in dit gebouw!
Brinkman kocht in 1999 een pand in Delft met verschillende tuinhuisjes, omdat zijn dochter in Delft ging studeren. De panden waren toen in slechte staat, één tuinhuisje was zelfs zo begroeid dat Brinkman eerst dacht hij naar een boom stond te kijken. Brinkman begon met hulp van zijn familie en vrienden aan een project dat bijna tien jaar zou duren: het slopen van bijna alle gebouwen en weer vanaf de grond opbouwen in de oorspronkelijke stijl. Het pand was vanaf 1618 een Lutherse kerk, daarna zaten er een kapsalon en een fotografiezaak in het gebouw.
Eén van de dingen die Brinkman aan Monumentenzorg beloofd had, was om de muren te herbouwen met zo veel mogelijk oorspronkelijke materialen. Dat betekende dat ze de muren voorzichtig moesten afbreken, en alle stenen één voor één schoonmaken met een beitel. Een deel van de stenen brak bij het schoonmaken, maar er bleven nog zo’n 7.000 bruikbare stenen over. Deze liet Brinkman metselen met een bijzondere gesneden voeg zodat het nieuwe kantoor zo veel mogelijk op het oorspronkelijke gebouw zou lijken. Ook binnen in het pand is nog de oorspronkelijke kerkmuur te zien, en ook de oude buitenmuur is zichtbaar in het huis, een mooi contrast met de verder strakke inrichting.
Om het pand stevig te herbouwen werd de grond tot zestig centimeter uitgegraven, om een bodem te leggen met beton, isolatie en vloerverwarming. In de lagen grond werd van alles gevonden: onder andere een dikke verkoolde laag. Waarschijnlijk stamde deze laag uit 1654, toen het hele centrum van Delft werd opgeblazen door een grote ramp waarbij een opslagplaats voor buskruit ontplofte. Ook bleken er delen van een paardenskelet onder de ingang te liggen. Hoe dit skelet er is beland is een raadsel, mogelijk is het paard ook slachtoffer geworden van de ontploffing.
Het hele pand is met oog voor detail weer opgebouwd: naast het kantoor is er ook een Bed & Breakfast waar mevrouw Brinkman de scepter zwaait, en boven het kantoor is de woning waar de familie Brinkman zelf woont. Marinus Brinkman vertelt: ’toen we aan het renoveren waren werkte ik vaak drie dagen per week aan het bouwproject, en vier dagen voor het architectenbureau. Vooral het afbikken van alle stenen was een hels karwei, maar het was het meer dan waard. Het is heel bijzonder om te wonen in een gebouw dat je niet alleen zelf ontworpen hebt maar ook nog bijna helemaal zelf gebouwd.’.
Hieronder de foto’s van voor en na de renovatie, kijk mee en verbaas je!
Een architect nodig? Op Walhalla.com vind je architecten en andere vakmensen bij jou in de buurt
Geschreven door: Evelien Bruins